منزل لیلی

بسم الله الرحمن الرحیم

الان سه ساله که داداشم داره میره مدرسه
اما امان از یک روز که با نشاط بلند شده  دریغ از یک روز که گریه نکنه نگه نمیخوام برم مدرسه !!!!!

مامان و باباهم که دیگه هیچی .همش حرص میخورن.
باهرزبونی باهاش حرف میزنن جواب نمیده .

فقط میگه: خستم نمیخوام .طولانیه.

دیوانمون کرده با هزار وعده و وعیدم نتونستیم به راهش بیاریم

واقعا وقتی آدم  نمیدونه باید چکار کنه کلافه میشه .

++هنوز که هنوزه عاشق درس و مدرسم .دلم لک زده برم دوباره بشینم پشت نیمکت اما نمیدونم چرا داداشم انقدر صبح ها بی انگیزه است

++همیشه این موضوعه ربط میدم به تک فرزندی درسته من هم هستک  اما اون15ساال از من کوچیکترهپس قطعا هم من تک بودمهم. اون.

+بیشتر از حس خواهری نسبت به داداشم حس مادری دارم و خیلی عمیق از دور حرص میخورم

به نام خدا

همیشه به حال کسانی که مادرانی حامی ودلسوز داشتند غبطه خوردم 

البته اینجور ادم ها هیچ گاه رنج داشتن مادری کمال گرا نچشیده اند

بله زندگ کردن که برای جبران کاستی های زندگی خودش دلش می خواهد فرزند یا فرزندانش در بالاترین حد موفقیت باشند یکی از سخت ترین کارهای دنیاست

اگر بخواهم از این سختی ها بنویسم هم کم کم گریه ام می گیرد و هم حوصله می خواهد .

ولی در نهایت چیزی که بعد از ازدواج برای من ماند .

یک مادر سخت گیر کمال گرای درونی بود

مادری که هرصبح با سرزنشش از خواب بلند میشوم  ازخودم راضی نیستم به خودم سخت می گیرم از خودم بدم می آید از نگاه کردن به خودم درون آینه واهمه دارم و دقیقا مادرکمالگرای درونم هنوزم هست .

هفته پیش سعی کردم کمی به این مادر سخت گیر و اخمالوی درونم مرخصی بدهم و مجالی برای نفس کشیدن و بازی کودک ناکام درونم بگذارم باید اعتراف کنم هفته پیش تازه فهمیدم چقدر زیادی به خودم سخت می گیرم کار خاصی هم شاید انجام ندهم ولی تنها کارم اعصاب خوردی و ناراحتی و گوشه گیری بوده

دلم به حال همسرم سوخت که گاهی باید منه سرخورده از سرکوفت های مادرسختگیر درونم را تحمل کند.

باید بیشتر روی این مادر کمالگرای درونم کارکنم .

باید یک جای جلویش رابگیرم و کم کم از او بخواهم من و کودک ناکام درونم را تنها بگذارد و برود همانجایی که باید باشد .